Friday, November 19, 2010

त्याला पाऊस आवडत नाही,

त्याला पाऊस आवडत नाही,तिला पाऊस आवडतो.

ढग दाटून आल्यावर तो तिच्या तावडीत सापडतो.

मी तुला आवडते पण पाऊस आवडत नाही,

असलं तुझ गणित खरच मला कळत नाही.

पाऊस म्हणजे चिखल सारा पाऊस म्हणजे मरगळ,

पाऊस म्हणजे गार वारा पाउस म्हणजे हिरवळ.

पाऊस कपडे खराब करतो पाऊस वैतागवाडी

पाऊस म्हणजे गार वारा पाऊस म्हणजे झाडी.

पाऊस रेंगाळलेली कामे पाऊस म्हणजे सूटी उगाच,

पावसामध्ये गुपचुप निसटुन मन जाऊन बसतं ढगात.

दरवर्षी पाऊस येतो दरवर्षी अस होतं

दरवर्षी पाऊस येतो दरवर्षी अस होतं.

पावसावरून भांडण होऊन लोकांमध्ये हसं होतं

पाऊस आवडत नसला तरी ती त्याला आवडते

पाऊस आवडत नसला तरी ती त्याला आवडते.

पावसासकट आवडावी ती म्हणूण ती ही झगडते.

रूसून मग ती निघून जाते भिजत राहते पावसात.

रूसून मग ती निघून जाते भिजत राहते पावसात.

त्याचं तिचं भांडण असं ओल्याचिंब दिवसात.

Tuesday, November 2, 2010

''बधाई हो आप बाप बनने वाले है''

एक खुबसूरत हसीना रास्ते मे आपको लिफ्ट मांगती है. 
और आगे कुच्छ दूर जाने के बाद उसे चक्कर आने लगते है. 
तो आप उसे हॉस्पिटल ले जाते है.
 
डॉक्टर खुशीसे आपको कहता है "बधाई हो आप बाप बनने वाले है". 
बस्स आपको टेंशन आता है. 
 
फिर आप बोलते  हो '' लेकिन वो बच्चा तो मेरा नहीं है ''.
लड़की बोलती है '' नहीं यही मेरे होनेवाले बच्चे का बाप है ''.
आपको और टेंशन आता है.  
 
पुलिस आती है और आपका डी एन ऐ टेस्ट  होता है. रिपोर्ट आता है.  रिपोर्ट के मुताबिक ''आप कभीभी बाप बन नहीं सकते है ''.
आपको और जादा टेंशन आता है.
 
किसी तरह भगवान का शुक्रिया अदा कर आप घर  वापस लौटते   है. फिर आप सोचते है '' घर मे मुझे दो बच्चे है ... अगर मै बाप नहीं बन सकता तो वे फिर किसके है? ''

अब ये सचमुच असली  टेंशन वाली बात  है ...

Sunday, October 24, 2010

गर्ल फ्रेंड नसल्याचा अभीमान

अहो ऐकलं का ?
आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
आमच्या  बाईक च्या मागच्या सीट वर धूळ नेहमीच असते
बसुन बसुन त्यावर एखादा संटा,

तर कधी एखादी माशीच बसते
आणि  बाईक पुसन्याचे आम्ही काधिच श्रम घेत नाही
कारण , 

आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
सीनेमा बघायला आम्ही गॅंग मधे जातो
मस्त एक बास्केट पोपकोर्न तास भर खातो

आणि बूड्ढि का बाल चा चिक्कट.
वडा काधिच घ्यावासा वाट्त नाही
कारण ,

आम्हाला गर्ल्फ़्रेंड नाही...!
वीकएंड्ला आऊटींग करतो, 

फक्त मित्रांबरोबर् च घालवतो
काही नाही तर मसऽत झोपा काढतो 

आणि रात्री बे रात्री काधिच कोणाला SMS करत नाही
कारण ,

आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
आमचे मोबाईल चे बिल फ़ार जास्त येत नाही,
दिवस भरात २-४ कॉल होतात,

जे फ़क्त घरी कींवा मीत्रांना असतात,
आणि आमचा फोन कधीच जास्त एंगेज येत नाही
कारण ,

आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
मीत्रांच्या सगळ्या प्ल्यान मध्ये आम्ही शामील असतो,
कधीच दूसर्र्यांच्या प्ल्यांस मध्ये तोंड घालत नाही,
सुट्टी आम्हाला कधीच एकांतात घालवावीशी वाटत नाही,
कारण ,

आम्हाला गर्ल्फ़्रेंड नाही...!
लोकांना
टाळायला
आमच्या कड़े बहाने नसतात,
आमचे तर बूवा अड्डे सग्ळ्यांनाच माहीत असतात,
अणी ठरल्या वेळेत तिथे जाणे जिवावर आले, 

तर त्याचा काहीच फ़रक पड्त नाही,
कारण , 

आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
सुट्ट्या आणि एक तारखे शिवाय फ़ार से कॅलेंडर चे महत्व नसते,
बाकी लक्ष्यात ठेवण्या सारखी दोघा-चौघांची बर्थडेट असते,
बाकी तारखा लक्ष्यात ठेवायची आम्हाला गरजच भासत नाही,
कारण ,

आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!
आमचे रेस्टॉरंट चे बील्स फ़ार मोठे नसतात,
टपरी वरच्या कॉफ़ीतच जस्त गप्पा रंगतात,

आणि  सि.सि. डि त जायची कधी गरजच भासत नाही,
कारण आम्हाला गर्लफ्रेंड नाही...!

बघीतलं नां, 
गर्लफ्रेंड नसल्याचे बरेच फ़ायदे असतात,
तरी साले सगळे गर्लफ्रेंड साठीच रडतात,
सांगा कोणी त्यांना, पांढरे हत्ती. फ़ार कामाचे नाही,

आणि अजून तरी आमचा यावरचा अभीमान गेलेला नाही,
कारण,

आम्हाला अजून तरी गर्लफ्रेंड नाही

Sunday, October 17, 2010

HAPPY ARRIVAL

A BIHARI WAS WORKING IN MUMBAI, AND DID NOT MEET HIS


Wife for four (4) years while his wife was in Patna ( Bihar )...
At the end of 4 years he distributed sweets to his colleagues in
office stating that his wife had delivered a son.


His colleagues were quite shocked and they asked how this "Happy
event" happened when he had not seen his wife for four years....


The man said it is common in Bihar that neighbours take care of the
wife (good Samaritans) when men are away.


The colleagues asked him, "What name will you give to the son?"


The man explained, "If its the second neighbour who has taken care,
then the name would be "DWIVEDI";


If it is the third neighbour then it would
be "TRIVEDI",


If it is the fourth neighbour then it
would be "CHATURVEDI"


If its the fifth neighbour then it would
be "PANDEY"...


After listening to this, questions followed.


What if it is a mixture of neighbours?
"Then the boy would be named "MISHRA"...


And what if the wife is too shy to tell the name of the neighbour?
Then it would be "SHARMA"...


But what if she refuses to divulge the name of the neighbour?
Then the name of the child would be "GUPTA"...


If she does not remember the name then?
"It is YAAD-AV"


But who knows whether the child resulted from a rape?
Then it will be named "DOSHI"...


Finally, if the child happened because of wife's burning desire?
Then he will be named "JOSHI"...


And if the whole country had made efforts for the happy arrival?......
"DESHPANDEY.

Thursday, September 30, 2010

दगडू


































Thursday, September 16, 2010

बायको म्हणजे,,,,,,,,,

हि कविता जरी तमाम बायको वर्गाची असली तरी,,,,
तमाम नवरे वर्गालाही हि कुठे तरी पटणारी आहे ,,,

बायको म्हणजे बायको असते
कधी मंद दिव्याची वाट तर कधी पेटलेली मशाल असते ,
ती जेव्हा घरात असते ,माझ तिच्याशी पटत नाही,
जेव्हा ती घरात नसते तेव्हा जरा सुध्दा करमत नाही
पाणी, धोबी, दुधवाला, पेपरवाला, नाठाळ शेजार्याला ,
ती व्यवस्थित हाताळते ,,,,,,
पासबुक, लॉकरच्या चाव्या, हात रुमाल,
घरात कुणाची वस्तू कुठे आहे ,
कुणाचा वाढदिवस कधी आहे,
सारी नोंद तिच्या मेंदूत फिट्ट असते .
आला गेला, पै पाहुणा , सर्वांच ती मनापासून स्वागत करते ,
कोण आचरट  , कोण हावरट, कोण बावळत ,कोण भला,
प्रत्येकाची नवी ओळख तीच करून देते
मुलाच अभ्यास ,गृहपाठ,पालकसभा,तीच अटेंड करते
विविध कर्ज ,कशाकशाचे हप्ते ,सणवार,लग्नकार्य,
देणीघेणी,
एकाच वेळी अनेक आघाड्यांवर ती लढत असते 
सासू सासरे ,आई वडील,दीर जावू, नणंदा आणि वहिनी
सर्वांशी गोड बोलून चांगुल पण मी घेतो .
नको तिथे नको तेव्हड खर बोलून
वाईट पणा ती घेते,
घराच्या दारावर नेम प्लेट माझी असते
पण आत तिच्याच ईशार्यावर अवघ घरदार नाचत असते
फुटक माझ नशीब मेलं
चांगली स्थळ सोडून मी तुमच्या घरी आले
केवळ मी म्हणून हे सार सोसलं 
आजवर येथे टिकून राहिले
अधून मधून हे धृवपद ती सारख आळवत असते
तुमची काय माझी काय ,,,,,
प्रत्येकाची बायको हेच म्हणत असते
दोन्ही हातानी मी पैसे उधळत असतो
ती मात्र काटेकोर हिशेब ठेवत असते
कधी श्रावण सारी सारखी ती प्रसन्नपणे बरसत असते 
तर कधी ग्रीष्मातल्या उन्हा सारखी प्रसन्नपणे  तळपत असते
तीच बरसण तीच तळपण
सर्वांच्या सुखासाठीच
अवघ्या घरादारासाठी ती कणाकणाने झिझत असते   

 

Friday, September 3, 2010

तूच ठरव ,,,,,,,,,,

















This is what I call BHEJA FRY....


Tuesday, August 31, 2010

सुंदर तरुणी दिसल्यावर...

कळे न मजला इतके भीषण काय म्हणालो
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
तशी तिची अन माझी ओळख नव्हती तरिही
तशी बायको सोबत माझी होती तरिही
नकळत माझ्या छातीमध्ये कळ आली अन
तिला केशरी बासुंदीची साय म्हणालो
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
नकळत जे ओठांवर आले, कसे आवरू?
चुकून मी पत्नीस म्हणालो 'पहा पाखरू'
तिला पाखरू म्हटलो ते म्हटलोच आणि मी
'तिच्यापुढे तू अगदीच गोगलगाय' म्हणालो
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
तिला पाहुनी जरी बायको 'अहा' म्हणाली
चला घरी मग तुम्हा दावते, पहा म्हणाली
घडायचे जे घरात, डोळ्यासमोर आले...
(दिसेल माझे नशीब दुसरे काय? म्हणालो!)
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
हाय ऐकुनी तरुणी तर ती हसून गेली
मला पाहण्या पत्नी कंबर कसून गेली!
धावत मी पत्नीच्या मागे जाता जाता...
परिणामांना मी डरतो की काय म्हणालो!
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
जरी तिला बोलांचा माझ्या तिटकाराही
मला आवडे तिचा असा हा फणकाराही
चिडल्यावरती नेहमीच ती सुंदर दिसते!
म्हणून तर भलत्या तरुणीला हाय म्हणालो!
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!
सुंदर तरुणी दिसल्यावर मी हाय म्हणालो!

ज्या ज्या वयात जे जे करायचं

ज्या ज्या वयात जे जे करायचं
त्या त्या वयात ते ते करायचं!
लहानपणी... फुलपाखरांच्या मागे धावायचं
तरुण वयात 'पाखरां'च्या मागे धावायचं
प्रौढ वयात कुटुंबासाठी धाव धाव धावायचं
म्हातारपणी देवाचं नाव घेत गप पडून रहायचं...
ज्या ज्या वयात जे जे करायचं
त्या त्या वयात ते ते करायचं!
लहानपणी ऊन वारा पावसामधे मनमुराद बागडायचं
तरुणपणी प्रत्येक श्वासात मोगरा घेऊन जगायचं
प्रौढ वयात आपल्या भोवती नंदनवन फुलवायचं
म्हातारपणी त्याच बागेत निवृत्त मनानं रमायचं
ज्या ज्या वयात जे जे करायचं
त्या त्या वयात ते ते करायचं!
लहानपणी खेळातलं भांडण जिथल्या तिथे मिटवायचं
तरुणपणी मोर्चे न्यायचे, आंदोलनसुध्दा करायचं
प्रौढ झाल्यावर आपल्या तक्रारींची मुळं शोधत रहायचं
उतारवयात साऱ्या मुळांना गीतेत बुडवून टाकायचं
ज्या ज्या वयात जे जे करायचं
त्या त्या वयात ते ते करायचं!
तरीही काही गोष्टी प्रत्येक वयात जमायला हव्यात
पहिल्या पावसाच्या पहिल्या धारा अंगावरती झेलायला हव्यात!
वाऱ्यासोबत पिसासारखं हलकं होता यायला हवं
गडगडणाऱ्या मेघासारखं बोलकं होता यायला हवं
अंधाराच्या गर्भामधे ज्योत ठेवता यायला हवी
एकटं खूप वाटतं तेंव्हा गाणी म्हणता यायला हवी!
कुठल्याही वयात आपला आनंद आपणच शोधत रहायचं...
तरीही...
ज्या ज्या वयात जे जे करायचं
त्या त्या वयात ते ते करायचं!

Monday, August 30, 2010

Symbol interpretation...

Monday, August 23, 2010

हिंदी लेटर











































Can u guess which upcoming festival is this????????



































! 
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!
!
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!



You might have said: Krishna Janmastmi
(Dahi Handi) .



****** 
Wrong***** 



Scroll down for answer
 


!
 
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!
!
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!
!
 
!
 
!
!
!
 
!

!
!
!
 
!
 
!

!
 


"
 RAKSHA BHANDHAN

Friday, August 13, 2010

बायको नावाचं वादळ

तुम्ही घरात शिरता तेंव्हा
सारं शांत शांत असतं
चपला जागेवर, पेपर टिपॉयवर
सारं जागच्या जागी असतं
सोफ्यावरती बसून राहून
हातामधे रिमोट घेऊन
बायको नावाचं वादळ
तुमची वाट बघत बसलं असतं!
तुम्ही खुर्चीवर बसता क्षणी
हातात चहाचा कप येतो
'दमलो बुवा' या वाक्याला
पलिकडुन नुसता हुंकार येतो
टी व्ही मधल्या शून्यात बघत
चहा संपायची वाट बघत
बायको नावाचं वादळ अजून
वादळापूर्वीच्या शांततेत असतं
'आज काय चुकलं आपलं
काय आपला झाला गुन्हा
कालच्या कोणत्या चुकांपैकी
चूक आपण केली पुन्हा?'
विचार तुम्ही करत रहाता
प्रश्नात तुम्ही पडत रहाता
बायको नावाचं वादळ एव्हाना
घोंघावण्याच्या तयारीत असतं
बघता बघता वादळाचे
डोळे आता भरू लागतात
बघता बघता वादळामधून
शब्द आता झरू लागतात
ऐकून तुम्ही घेता सारं
ओसरू देता वेडं वारं
बायको नावाचं वादळ आता
शांत व्हायच्या मार्गावर असतं
तुमचं चुकलं नसलं तरी
तुम्ही 'सॉरी' म्हणून टाकता
तुम्हाला लागलं नसलं तरी
तुम्ही आपलं कण्हून टाकता
वादळ वारं आपलंच असतं
सारं.. सारं... आपलंच असतं
बायको नावाचं वादळ एव्हाना
कोसळून दमून गेलं असतं
कोसळून जाऊन तुमच्याकडे
हळुच बघतं वादळ
तुमच्याकडे अपेक्षेनं बघत
हळुच हसतं वादळ
तुम्ही सारं विसरून जाता
क्षणात हात पसरून जाता
बायको नावाचं वादळ आता
तुमच्या मिठीत शिरलं असतं!

सगळ्या प्रेमकथांची अखेर...

सगळ्या प्रेमकथांची सुरुवात
गोड बोलण्यानंच होते
सगळ्या प्रेमकथांची अखेर
मटार सोलण्यानंच होते!
प्रेमात दोघं असतात तेंव्हा
सगळं गुलाबी वाटत असतं
एकमेकांना प्रेमानं दिलेलं
पाणीही शराबी वाटत असतं
प्रेमकथांची सुरुवात अशीच
पाण्यानंही झिंगून जाण्यानं होते
प्रेमकथांची अखेर मात्र
(तळमजल्यावरून) बादल्या भरून आणण्यानं होते!
प्रेमाचा डाव रंगतो तेंव्हा
'हात' एकमेकांसाठी धरले असतात
दोघंजणं एकमेकांसाठी
राजा-राणी बनले असतात
प्रेमकथांची सुरुवात अशीच
एकमेकांसाठी 'हात' धरण्यानं होते
प्रेमकथांची अखेर मात्र
एकमेकांना झब्बू देण्यानं होते!
प्रेमामधे एकमेकांबद्दल
जे जे काही कळलं असतं
संसारात त्याच गोष्टींवरून
एकमेकांना छळलं जातं
प्रेमकथांची सुरुवात अशीच
कळूनही न कळण्यानं होते
प्रेमकथांची अखेर मात्र
छळून छळून छळण्यानं होते!
एकमेकांच्या वागण्यामधे
आपल्याला फक्त चुका दिसतात
एकमेकांच्या शब्दांमधे
चाबूक आणि बंदुका दिसतात
जे जे होणार नाही वाटतं
ते ते सारं घडत जातं
प्रेमकथेच्या शेवटी शेवटी
सारं सारं बिघडत जातं!
(हे असलं तरी आपण काय करुया)
असंच जरी होत असलं
असं आता होणार नाही
तुझ्या माझ्या कथेला राणी
शेवट अता असणार नाही
तुझ्या माझ्या श्वासांमधे
रोज मोगरा गंध भरेल
मावळणाऱ्या दिवसासोबत
हृदयामध्ये चंद्र उरेल
रोजचा सूर्य आपल्यासाठी
नवी कथा घेऊन येईल
तुझी माझी प्रेमकथा
रोज नव्यानं सुरू होईल
तुझी माझी प्रेमकथा
रोज नव्यानं सुरू होईल

मूर्खता - एक अभ्यास!

आपल्याला आपल्या रोजच्या आयुष्यात अनेक मूर्ख माणसं भेटत असतात. घरामध्ये, रस्त्यावर, ऑफीसात, बसमध्ये, स्टेशनवर, सरकारी कचेरीत, मित्रांच्या कट्ट्यावर... जिथे जाऊ तिथे वेगवेगळ्या रूपातले मूर्ख त्यांच्यातल्या मूर्खतेसह आपल्या समोर येत रहातात. त्यांच्या वागण्या बोलण्याचा आपल्याला भरपूर त्रास होत असतो. आपण नेमकं काय केलं, कसं वागलं तर हा त्रास कमी होईल याची आपल्याला कधीच टोटल लागत नसते.
आपल्याला होणारा हा त्रास कमी कसा करावा असा प्रश्न तुम्हाला पडतो का? त्याही पुढे जाउन मुळात जगात एवढे मूर्ख का आहेत असा प्रश्न तुम्हाला कधी पडतो का? मला पडतो! गेली अनेक वर्षे पडतो आहे. या प्रश्नावर विचार करताना माझ्या असं लक्षात आलं की जगात मूर्खांची फक्त संख्याच जास्त नसून त्यांच्या मूर्खतेत वैविध्यही बरंच आहे! म्हणजे जगात एकाच प्रकारचे मूर्ख नसून हे जग विविध प्रकारच्या मूर्खांनी भरलेलं आहे. आता विविध प्रकार आहेत कळल्यावर त्याची वर्गवारीही केली पाहिजे ना. तर या विविध प्रकारच्या मूर्खांची वर्गवारी करायचा प्रयत्न केल्यावर माझ्या असं लक्षात आलं की जगात एकूण १२ प्रकारचे मूर्ख आहेत. मला जे प्रकार सापडले त्याच प्रकारचे मूर्ख तुम्हालाही सापडतात का हे तुम्हाला तपासून बघता यावं म्हणून ते प्रकार इथे थोडक्यात मांडतो आहे.
हे प्रकार आपल्या समोर मांडताना मी कोणतही 'शहाणपणाचं' कृत्य करतो आहे असा माझा बिलकुल दावा नाही आणि मांडलेल्या या प्रकारांमधली कोणतीही लक्षणं माझ्यात नाहीत असंही मला सांगायचं नाही. मला वेडाच्या भरात जे सुचलं ते माझ्या मूर्खतेच्या ओघात आपल्याला सांगण्याचा हा एक वेडसर प्रयत्न आहे! हा लेख आणि यातले विचार वाचून आपल्या आयुष्यात कोणताही गुणात्मक बदल होईल असं मला वातत नाही... आणि समजा झालाच तर तो एक निव्वळ योगायोग समजावा!
मूर्खांचे मला समजलेले प्रकार आपल्या समोर मांडताना मी प्रत्येक प्रकाराचं नाव, त्याच्या लक्षणांचं वर्णन करणारा एक छोटा श्लोक आणि त्या प्रकाराची एका वाक्यातली माहिती एवढंच दिलं आहे. मी मुद्दामच सविस्तर वर्णन आणि उदाहरणं दिलेली नाहीत! याचं मुख्य कारण असं की आपल्या सभोवताली आपल्याला हे सर्वच प्रकार नेहमी पहायला मिळतात! चाणाक्ष वाचकांना आपल्याला भेटलेली कोणती व्यक्ती कोणत्या प्रकारची आहे हे नक्कीच कळू शकेल.
आणखी एक गंमत अशी आहे की कोणतीही व्यक्ती ही केवळ एकाच मूर्खांच्या प्रकारामधे असते असं नाही... अनेक वेगवेगळ्या प्रकारच्या मूर्खतांचं सुरेख मिश्रण प्रत्येक मूर्खामधे असतं! आणि वेगवेगळ्या प्रसंगांमधे आपापल्या भात्यांमधून वेगवेगळे बाण काढून वापरायची क्षमता त्यांच्या जवळ असते!
तर मला वाटणारे मूर्खांचे १२ प्रकार असे
१. पढत मूर्ख
सूर्याशिवाय उन | वाद्याशिवाय धून |
सदसदविवेकहीन | तो पढत मूर्ख |
अर्थात: पुस्तकी पंडित, नियम, पॉलिसीज इत्यादीवर सतत बोट ठेवून वागणारे, अजिबात साधा कॉमन सेन्स (!) नसलेले..
२. चढत मूर्ख
बुद्धी शिवाय शक्ती | भावाशिवाय भक्ती |
आहे 'सलामसक्ती' | तो चढत मूर्ख |
अर्थात: पंत मेले राव चढले टाईपचे, कुठलेही qualification अथवा गुणवत्ता नसताना सत्तास्थानी असलेले
३. कढत मूर्ख
पारा थरारलेला | झारा उगारलेला |
आत्मा पिसाळलेला | तो कढत मूर्ख |
अर्थात: सदैव भडकलेले, भडकणारे... अंगाचा तीळपापड, तळपायाची आग मस्तकात इत्यादी इत्यादी
४. अडत मूर्ख
ओठी सदैव 'नाही' | पूर्णात न्यून पाही |
करतो न काम काही | तो अडत मूर्ख |
अर्थात: जमेल तिथे, जमेल तशी, जमेल त्याची अडवणूक करणारे... 'अडवा आणि जिरवा' मधे सुख मिळवणारे
५. गढत मूर्ख
कामास वाहिलेला | कामास बांधलेला |
कामात संपलेला | तो गढत मूर्ख |
अर्थात: रत्रंदिवस फक्त काम करणारे... कामाशिवाय दुसरं काहीही सुचत नाही असे... workoholics...
६. मढत मूर्ख
पैशात पोहणारा | सोन्यात नाहणारा |
'श्रीमंत' भासणारा | तो मढत मूर्ख |
अर्थात: सतत पैसा पैसा करणारे... आपली श्रीमंती मिरवणारे... त्यातच सगळा आनंद शोधणारे
७. लढत मूर्ख
कोठेही 'खुट्ट' काही | संताप यास येई |
आंदोलनास जाई | तो लढत मूर्ख |
अर्थात: सदैव कुठल्याही लढाईला तत्पर असलेले... काही झालं की घसा ताणून बोलणारे, बाह्या सरसावणारे... मारामारीला तयार असणारे...
८. रडत मूर्ख
डोळा सदैव पाणी | प्यॅ प्यॅ सदैव वाणी |
गाणी उदासवाणी | तो रडत मूर्ख |
अर्थात: गुळुमुळु मुळुमुळु प्रकारचे.... सतत सतत फक्त रडणारे
९. जडत मूर्ख
आवेग घे दुज्यांचा | आवेशही दुज्यांचा |
नाहीच जो स्वतःचा | तो जडत मूर्ख |
अर्थात: मूर्खपणाही स्वतःचा नसून दुसर्‍याचा मूर्खपणा जडलेले!
१०. पडत मूर्ख
भासे सदैव दीन | बोली सदैव न्यून |
म्हणतो स्वतःस हीन | तो पडत मूर्ख |
अर्थात: पडखाउ, पडेल वृत्तीचे... सतत स्वतःला कमी लेखणारे
११. गिळत मूर्ख
जो की उगाच चरतो | जे जे दिसेल भरतो |
'खा खा' सदैव करतो | तो गिळत मूर्ख |
अर्थात: खाण्यासाठी जगणारे!
१२. पिळत मूर्ख
तोंडी भिजे न तीळ | मारे अफाट पीळ |
ऐकून 'दातखीळ' | तो पिळत मूर्ख|
अर्थात: दिसेल त्याला पकडून सुचेल त्या विषयावर थकेपर्यंत पीळ मारणारे
(यातील सर्व अथवा आपल्याला लागू पडणार्‍या श्लोकांचं दररोज सकाळ संध्याकाळ नियमित पठण केलं तर मूर्खांपासून आपल्याला होणार्‍या त्रासाचं एका आठवड्यात निराकरण होतं असा काही भाविकांचा दावा आहे!)
मूर्खतेचं मूळ
मूर्खांचे एवढे नमुने पाहिल्या नंतर मला प्रश्न पडतो की जगात एवढे, एवढ्या प्रकारचे मूर्ख आहेत तरी कशामुळे? या एवढ्या मूर्खतेचं मूळ काय?
प्रत्येक व्यक्ती ही जन्मते, जगते आणि मरण पावते. गेल्या ३० - ४० हजार वर्षांमधे या क्रमामधे काहीएक बदल झालेला नाही. कुठेही जन्म झाला, कशाही प्रकारे जीवन व्यतीत केलं तरी एक ना एक दिवस प्रत्येकजण निश्चितपणे मरण पावतो. तसंच, या विश्वामधे हजारो आकाशगंगा आहेत. प्रत्येक आकाशगंगेत लाखो तारे आणि कोट्यावधी ग्रहमंडलं! या अफाट पसार्‍यातल्या कुठल्यातरी एका पृथ्वी नावाच्या चिमुरड्या ग्रहावरती, कुठल्याशा चिमुटभर गावात जन्माला येउन आपण काही फार मोठा तीर मारत नाही! आपल्या जगण्यानी या अफाट विश्वामधे काहीएक फरक पडत नाही आणि मरणानी तर नाहीच नाही... असं असूनही आपण स्वतःला या विश्वाच्या केंद्रस्थानी मानतो. आपली अनंत स्वप्नं, इच्छा, आकांक्षा, ध्येयं, ईर्षा आणि हव्यास आपण हृदयाशी बाळगून जगत रहातो. आणि आपलं संपूर्ण आयुष्य या हव्यासांच्या मागे धावण्यात घालवतो. पैसा, प्रसिद्धी, सत्ता, मालमत्ता... जे जे काही मिळवण्यासाठी आपण आयुष्यभर धावत रहातो ते सारं सारं आपल्याला इथेच ठेवून जावं लागणार असतं. आणि हे असं इथेच सोडावं लागणार आहे हे माहित असूनही ते मिळवण्यासाठी आपण आयुष्यभर झटत रहातो. हेच सार्‍या मूर्खतेचं मूळ!
पढतमूर्खापासून ते पिळतमूर्खापर्यंत सर्वच मूर्ख काही ना काही मिळवण्याच्या हव्यासापोटीच आपल्यातल्या मूर्खतेचा आविष्कार होवू देत असतात. सार्‍यांच्या वागण्या बोलण्या मधे या मूलभूत मानवी मूर्खतेची वेगवेगळी रूपं आविष्कृत होत असतात.
आपल्या आजुबाजूला आणि मुख्य म्हणजे आपल्या स्वतःमधे असलेली मूर्खता जर इतकी मूलभूत आणि सर्वव्यापी असेल तर त्यावर उपाय काय? या मूर्खतेतून मुक्त होण्यासाठी मार्ग कोणता?
हे उपाय आणि मार्ग शोधण्याचे माझे प्रयत्न चालू आहेत. सापडलेच तर आपल्याला निश्चित कळवेन! जर तुम्हाला सापडले तर मला कळवायला विसरू नका! ते सापडे पर्यंत स्वतःमधल्या मूर्खतेची संपूर्ण ओळख करून घ्यायची आणि तिच्याशी मैत्री अरून आनंदानं रहायची माझी धडपड सुरू आहे...