यमाच्या दरबारात

||यमाय नमः ||

एकदा एक गुजराती, युपी वाला भैया,आणि मद्रासी तिघ मेल्या नंतर  ,
स्वर्गात गेले,,,
तिथे यम महाराज सारी व्यवस्था स्वतः जातीने पाहत होते,
यमाने सार्यांची व्यस्थ उत्तम ठेव्याची आज्ञा दिली,
आणि वर आजून तुम्हाला काही सुविधा हव्यात का असेही विचारले,,
मोकळेपणाने सांगा लाजू नका मी नक्की मदत करेन यम म्हणाला,
त्यावर गुजराती भाई म्हणाला यम भाय वो नीचे मुंबईमा तो आ मराठी
लोको तो शांती थी जीव नथी देता,,,,
मारी दुकान फोडी नाकी,,
आ मराठी लोग एकदम जंगली छे,,
माने महारी बाजू मा मराठी माणूस नथी जोतो,,,
युपिवला म्हणाला ,,
श्रीमान यम महाराज, ईन मराठी लोगोने तो हमारा जीवन मुश्कील कर दिया है.
ईमानसे  ,मेरी दुकान का बोर्ड काला कर दिया है,,
कहते है कि दुकान का नाम मराठी भासा मा चाहिये .
अब बताव ये क्या बात हुई?
मुझे भी मेरे पडोस मी मराठी नाही चाहिये,,,
मद्रासी म्हणाला  ,,,
आय्यो यम्म हमको भी बाजुमे मराठी नाही मांगता,,,
 बहोत परेशान करता है ,
कुच काम करणे नही आता फिर भी होशियारी मारके कहता है
अये साला हि मुंबई आमची हाय हटाव लुंगी बजाव पुंगी
भागाव मद्रासी ,,,,
हे सगळ लक्षपूर्वक ऐकणार्या यमाने मग चित्रगुप्ताला हक मारली,,,
?
?
?
?
?
?
?
?
?
?
"ए चित्र्या आयला या शहाण्यांच्या फायली जरा
घेवून येरे बघतो एकेकाला ..."